ما در این مقاله قصد داریم به بررسی جامع و دقیق انواع مرخصی در قانون کار بپردازیم.
مرخصی یکی از حقوق اساسی کارکنان در هر سازمانی است که به آنها اجازه میدهد تا برای مدت مشخصی از کار فاصله گرفته و به استراحت، رسیدگی به امور شخصی و یا سفر بپردازند.
درک صحیح قوانین و مقررات مربوط به مرخصی، هم برای کارمندان و هم برای کارفرمایان از اهمیت بالایی برخوردار است.
مرخصی استحقاقی
1. تعریف و میزان
تعریف: مرخصی استحقاقی نوعی مرخصی است که به ازای هر ماه کارکرد به کارمند تعلق میگیرد.
میزان: میزان مرخصی استحقاقی در هر سال 26 روز کاری است که با احتساب 4روز جمعه 30 روز میشود ( ماده 62 قانون کار )
در کارگاههای کمتر از 10 نفر کارگر مرخصی سالانه 21 روز و فقط 5 روز آن را میتوان برای سال آینده ذخیره کرد.ایین نامه ماده 191 قانون کار
اگر ساعات کاری در روزهای پنجشنبه برای تکمیل ۴۴ ساعت کاری در هفته کمتر از سایر روزها باشد، مرخصی در این روز به صورت ساعتی محاسبه میشود و به عنوان یک روز کامل مرخصی در نظر گرفته نخواهد شد. ( ماده 51 قانون کار )
2. نحوه محاسبه
مبنای محاسبه: مرخصی استحقاقی بر اساس روزهای کاری محاسبه میشود، نه روزهای تقویمی.
ایام غیر کاری: جمعهها و تعطیلات رسمی جزء روزهای مرخصی استحقاقی محسوب نمیشوند. ( ماده 64 قانون کار )
3. حقوق و مزایا در زمان مرخصی
پرداخت کامل: در طول مدت مرخصی استحقاقی، حقوق و مزایای کارمند به طور کامل پرداخت میشود.
محاسبه در سوابق: مدت مرخصی استحقاقی جزء سوابق کاری کارمند محسوب میشود.
4. ذخیره و انتقال
قابلیت ذخیره: مرخصی استحقاقی قابل ذخیره شدن است.
میزان ذخیره: طبق قانون کار، حداکثر 9 روز از مرخصی استحقاقی سالانه قابل ذخیره برای سال بعد است.( ماده 66 قانون کار )
مهلت استفاده: معمولاً مهلت استفاده از مرخصی ذخیره شده تا پایان سهماهه اول سال بعد است (ممکن است در برخی سازمانها متفاوت باشد).
سوخت مرخصی: مرخصی استحقاقی استفاده نشده و غیرقابل ذخیره، در پایان سال “سوخت” میشود و قابل مطالبه نیست.
5. مرخصی استحقاقی در پایان کار
پرداخت مانده: در صورت استعفا یا اخراج، کارفرما موظف است مانده مرخصی استحقاقی استفاده نشده را به نرخ آخرین حقوق به کارمند پرداخت کند.
مرخصی استعلاجی
1. تعریف و ماهیت مرخصی استعلاجی
مرخصی با مجوز پزشکی: برخلاف مرخصی استحقاقی که نیازی به دلیل خاصی ندارد، مرخصی استعلاجی مستلزم ارائه گواهی پزشکی معتبر است که ناتوانی فرد در انجام کار را تایید کند.
حفظ رابطه استخدامی: استفاده از مرخصی استعلاجی به معنای قطع رابطه استخدامی نیست و فرد پس از بهبود میتواند به کار خود بازگردد.
2. شرایط استفاده از مرخصی استعلاجی
بیماری یا حادثه: دلیل اصلی استفاده از مرخصی استعلاجی، ابتلا به بیماری یا وقوع حادثهای است که مانع از انجام کار شود.
تایید پزشکی: ارائه گواهی پزشکی معتبر از پزشک معتمد یا مراکز درمانی مورد تایید سازمان تامین اجتماعی، الزامی است.
اطلاع رسانی به کارفرما: کارمند یا کارگر باید در اسرع وقت، بیماری خود و نیاز به مرخصی استعلاجی را به اطلاع کارفرما برساند.
3. مدت زمان مرخصی استعلاجی
مدت زمان بیماری: مدت زمان مرخصی استعلاجی به تشخیص پزشک و بر اساس طول دوره درمان و بهبودی تعیین میشود.
محدودیت قانونی: در برخی موارد، قانون کار یا مقررات سازمان، محدودیتهایی را برای حداکثر مدت زمان مرخصی استعلاجی در نظر میگیرد.
مراحل تمدید: در صورت نیاز به تمدید مرخصی استعلاجی، ارائه گواهی پزشکی مجدد ضروری است.
مرخصی زایمان
1. مدت زمان مرخصی زایمان
قانون کار ایران: طبق آخرین اصلاحات قانون کار ایران، مدت مرخصی زایمان برای فرزند اول، دوم و سوم ۹ ماه است.
فرزند چهارم به بعد: برای فرزند چهارم و به بعد، مدت مرخصی زایمان ۶ ماه خواهد بود.
دوقلو یا بیشتر: در صورت تولد دوقلو یا بیشتر، مدت مرخصی زایمان برای هر فرزند اضافی یک ماه اضافه میشود.
مرخصی شیردهی
1. تعریف مرخصی شیردهی
مرخصی شیردهی حقی است که به مادران شاغل شیرده تعلق میگیرد تا بتوانند در ساعات کاری به نوزاد خود شیر بدهند یا شیر خود را بدوشند. این مرخصی به منظور حمایت از تغذیه نوزاد با شیر مادر و حفظ سلامت مادر و کودک در نظر گرفته شده است.
2. قانون کار ایران در مورد مرخصی شیردهی
در کارگاههایی که دارای کارگر زن هستند، کارفرما مکلف است به مادران شیرده تا پایان دو سالگی کودک، پس از هر سه ساعت، نیم ساعت فرصت شیر دادن بدهد.
کارفرما مکلف است متناسب با تعداد کودکان و با در نظر گرفتن گروه سنی آنها، مراکز مربوط به نگهداری کودکان (مانند شیرخوارگاه و مهدکودک) را ایجاد کند.
مرخصی حج
1. تعریف مرخصی حج
طبق ماده 67 قانون کار، هر کارگر حق دارد به منظور ادای فریضه حج واجب، فقط برای یک نوبت در تمام مدت خدمت خود، یک ماه به عنوان مرخصی استحقاقی یا بدون حقوق استفاده کند.
2. شرایط استفاده از مرخصی حج
این مرخصی فقط یکبار در طول دوره خدمت کارگر تعلق میگیرد.
کارگر میتواند از مرخصی استحقاقی یا بدون حقوق برای این منظور استفاده کند.
مرخصی ساعتی
1. تعریف مرخصی ساعتی
مرخصی ساعتی نوعی از مرخصی است که به کارکنان اجازه میدهد تا برای انجام امور شخصی، برای چند ساعت از محل کار خود خارج شوند. این نوع مرخصی معمولاً برای انجام کارهایی مانند مراجعه به پزشک، انجام امور بانکی یا رسیدگی به مسائل خانوادگی مورد استفاده قرار میگیرد.
2. قوانین و مواد مرتبط با مرخصی ساعتی
در قانون کار جمهوری اسلامی ایران، به طور صریح به مرخصی ساعتی اشاره نشده است.
مرخصی بدون حقوق
1. تعریف مرخصی بدون حقوق
مرخصی بدون حقوق، نوعی مرخصی است که با توافق کارمند و کارفرما انجام میشود. در این نوع مرخصی، کارمند حقوقی دریافت نمیکند و سابقه کار او نیز در این مدت محاسبه نمیشود.
مرخصی ازدواج یا فوت
1. مرخصی ازدواج
مرخصی ازدواج، نوعی مرخصی است که به کارمندانی که ازدواج میکنند تعلق میگیرد.
مدت مرخصی استعلاجی، با تأیید سازمان تأمین اجتماعی، جزء سوابق کار و بازنشستگی کارگران محسوب خواهد شد.
مرخصی استفاده نشده
کارگر نمیتواند بیش از 9 روز از مرخصی سالانه خود را ذخیره کند.
مرخصی کارگران فصلی
میزان مرخصی استحقاقی کارگران فصلی بر حسب ماههای کارکرد تعیین میشود.
نحوه محاسبه مرخصی استحقاقی کارگران فصلی:
همانطور که اشاره شد، مرخصی استحقاقی کارگران فصلی به نسبت مدت کارکرد
آنها محاسبه میشود. برای محاسبه دقیق، میتوانید از فرمول زیر استفاده
کنید:
(تعداد روزهای کارکرد کارگر فصلی / تعداد روزهای کاری سال) * 26 روز = میزان مرخصی استحقاقی
مثال:
فرض کنید یک کارگر فصلی به مدت 3 ماه (90 روز) در یک کارخانه کنسرو سازی
مشغول به کار بوده است. میزان مرخصی استحقاقی او به شرح زیر محاسبه
میشود:
(90 / 300) * 26 = 7.8 روز
بنابراین، این کارگر میتواند از 7.8 روز مرخصی استحقاقی با حقوق
استفاده کند.
کارگر فصلی به فردی گفته میشود که بر اساس ماهیت کار، استخدام او برای یک
دوره زمانی مشخص و محدود به فصل خاصی از سال است. به عبارت دیگر، کار او به
طور دائم و مستمر نیست و با پایان فصل، قرارداد کاری او نیز به اتمام
میرسد.
مثالهای رایج کارگران فصلی:
کارگران کشاورزی (برداشت محصول)، کارگران ساختمانی (در مناطق سردسیر که در
زمستان کار تعطیل میشود)، کارگران صنایع تبدیلی کشاورزی (مانند
کارخانههای کنسرو سازی که در فصل برداشت میوه فعالیت میکنند)، و کارگران
شاغل در مراکز تفریحی و گردشگری فصلی (مانند پیستهای اسکی).
مرخصی کارهای سخت و زیانآور
مرخصی سالیانه کارگرانی که به کارهای سخت و زیانآور اشتغال دارند 5 هفته
میباشد. استفاده از این مرخصی، حتیالامکان در دو نوبت و در پایان هر
ششماه کار صورت میگیرد.
مزایای مرخصی در مشاغل سخت و زیانآور:
مرخصی سالانه کارگران مشاغل سخت و زیانآور 5 هفته است.
این مرخصی باید به دو دوره تقسیم شود و در هر شش ماه یک دوره آن مورد
استفاده قرار گیرد.
این مقدار مرخصی بیشتر از حد معمول (26 روز کاری در سال برای سایر
کارگران) در نظر گرفته شده است.
مرخصی استعلاجی:
اگر کارگر به دلیل شرایط کاری و سختی شغل دچار بیماری شود، میتواند از
مرخصی استعلاجی استفاده کند. این مرخصی بر اساس تأیید پزشک معالج و سازمان
تأمین اجتماعی محاسبه شده و جزء سوابق کاری وی لحاظ میشود.
سایر مزایا:
ساعات کاری کمتر: حداکثر ساعت کاری برای مشاغل سخت و زیانآور 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته است.
بازنشستگی پیش از موعد: کارگران این مشاغل میتوانند با 20 سال سابقه
متوالی یا 25 سال سابقه متناوب (بدون شرط سنی) بازنشسته شوند.
اقدامات لازم برای شناسایی شغل به عنوان سخت و زیانآور:
برای بهرهمندی از این مزایا، شغل فرد باید بهعنوان سخت و زیانآور
شناخته شده و در لیست رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قرار گیرد.
این شناسایی معمولاً از طریق درخواست کارگر یا کارفرما و بررسی توسط
کمیتههای تخصصی صورت میگیرد.
فعالیت های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.