موقعیت شما : صفحه اصلی » برگه ها » استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 11 مشارکتها

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 11

مشارکتها

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 11 مشارکتها نحوه شناسایی، ارزیابی و گزارشگری مشارکت‌های مشترک (Joint Arrangements) را تنظیم می‌کند. این استاندارد جایگزین IAS 31 شده و رویکرد جدیدی برای طبقه‌بندی و حسابداری این نوع قراردادها ارائه می‌دهد.

 

مفاهیم کلیدی

  1. مشارکت مشترک (Joint Arrangement) :
    قراردادی که دو یا چند طرف، کنترل مشترک بر فعالیت‌های اقتصادی دارند و هیچ یک از طرفین به تنهایی کنترل عملیات را ندارند.

  2. کنترل مشترک (Joint Control) :
    توافق بین طرفین برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک مربوط به فعالیت‌های اقتصادی، بدون نیاز به اجماع کامل.

 

طبقه‌بندی مشارکت‌های مشترک

IFRS 11 مشارکت‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کند:

 
نوع مشارکت
تعریف
روش حسابداری
مشارکت مشترک با واحد حسابداری
طرفین به دارایی‌ها و بدهی‌های مشترک دسترسی دارند (مانند پروژه‌های مشترک نفتی).
روش ادغام منافع (Unit Accounting)
مشارکت مشترک بدون واحد حسابداری
طرفین فقط حقوق قراردادی دارند و منافع خود را جداگانه مدیریت می‌کنند (مانند فروش مشترک کالا).
روش سرمایه‌گذاری (Equity Method)

 

روش‌های حسابداری

  1. روش ادغام منافع (Unit Accounting) :

    • منافع و تعهدات مشارکت مشترک به صورت خطی در صورت‌های مالی شرکت گزارش می‌شود.
    • مثال : یک شرکت نفتی که ۵۰٪ از یک میدان نفتی را با شرکت دیگر اداره می‌کند، ۵۰٪ از دارایی‌ها و بدهی‌های میدان را در ترازنامه خود ثبت می‌کند.
     
  2. روش سرمایه‌گذاری (Equity Method) :

    • سرمایه‌گذاری در مشارکت مشترک به عنوان یک دارایی ثبت شده و سود/زیان مشارکت متناسب با سهم شرکت در آن، در صورت سود و زیان منعکس می‌شود.
    • مثال : شرکتی که ۳۰٪ سهام یک پروژه مشترک را دارد، ۳۰٪ از سود/زیان آن را در صورت مالی خود نشان می‌دهد.
 

تفاوت IFRS 11 با IAS 31

  • حذف روش تناسبی (Proportionate Consolidation) :
    در IAS 31، شرکت‌ها می‌توانستند دارایی‌ها و بدهی‌های مشارکت را به صورت تناسبی در صورت‌های مالی خود ثبت کنند، اما IFRS 11 این روش را لغو کرده و فقط روش ادغام منافع یا سرمایه‌گذاری را مجاز می‌داند.
  • تمرکز بر ماهیت قرارداد :
    IFRS 11 بر ساختار قرارداد و حقوق قانونی طرفین تأکید می‌کند، نه فقط درصد مالکیت.
 

استثناها

  • مشارکت‌هایی که کنترل مشترک وجود ندارد، تحت IFRS 11 طبقه‌بندی نمی‌شوند و باید از IAS 28 (سرمایه‌گذاری در شرکت‌های وابسته) پیروی کنند.
 

فواید IFRS 11

  • شفافیت بیشتر : تمایز بین مشارکت‌های با و بدون واحد حسابداری، تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران را بهبود می‌بخشد.
  • هماهنگی جهانی : کاهش تفاوت‌های حسابداری بین کشورها و افزایش قابلیت مقایسه صورت‌های مالی.
 

سئوی محتوا برای سایت

  • کلمات کلیدی : “IFRS 11″، “مشارکت مشترک”، “روش ادغام منافع”، “روش سرمایه‌گذاری”، “تفاوت IFRS 11 و IAS 31”.
  • لینک‌دهی : به مقالات مرتبط مانند “IFRS 10 (تلفیق شرکت‌ها)” یا “IAS 28 (شرکت‌های وابسته)”.
  • مثال‌های واقعی : اشاره به صنایعی مانند نفت، معدن یا پروژه‌های زیرساختی که از مشارکت‌های مشترک استفاده می‌کنند.

 

 

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 11 مشارکتها