PersianAcc

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۱

پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار

خلاصه:

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۱ پروتکل اولین پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) و تغییر چارچوب اساس نظری از سال ۱۹۸۹ به ۲۰۱۰ را تحلیل میکند. این استاندارد مجموعه ای از مبانی نظری و عملی برای تهیه صورتهای مالی مبتنی بر استانداردهای IASB را شرح میدهد. از جمله جنبه های کلیدی:

۱. هدف اصلی:

• ارائه اطلاعات مفید برای تصمیم گیری سرمایه گذاران و وام دهندگان از طریق تحلیل منابع اقتصادی، ادعاها و عملکرد مالی واحد تجاری.
• کاهش تفاوتهای بین ملی در گزارشگری مالی و هماهنگسازی استانداردهای جهانی.

۲. تغییر چارچوب اساس نظری:

• چارچوب ۲۰۱۰ جایگزین چارچوب ۱۹۸۹ شد و بر رویکرد حسابداری تعهدی (Accrual Accounting) تاکید دارد.
• مفاهیم جدید مانند ارتباط با هدف ، بیان صادقانه ، و قابل مقایسه بودن اطلاعات را معرفی کرد.

۳. استاندارد IFRS ۱ (پذیرش اولین بار):

• الزامات اولین پذیرش IFRS برای واحدهای تجاری ناشناخته:
  ✓ تهیه صورت وضعیت مالی آغازین طبق IFRS.
  ✓ ثبات رویههای حسابداری در تمام دورههای گزارشگری.
  ✓ افشای تفاوتهای با استانداردهای قبلی (اگر وجود داشته باشد).
• موارد استثنا:
  ✓ برای ترکیبات تجاری و واحدهای وابسته.
  ✓ معافیتهای کوتاه مدت برخی الزامات.

۴. محدودیتهای گزارشگری مالی:

• گزارشهای مالی برآوردهای ناکاملی هستند و نمیتوانند تمام نیازهای استفاده کنندگان را تأمین کنند.
• تأکید بر اینکه گزارشهای مالی ارزش واحد تجاری را نشان نمیدهند ، بلکه اطلاعاتی برای برآورد ارزش فراهم میکنند.

۵. کاربردهای عملی:

• برای تهیه کنندگان صورتهای مالی، حسابرسان، و محققان حسابداری.
• توجیه روشها و اقدامهایی مانند:
  ✓ شناسایی داراییها و بدهیهای طبق IFRS.
  ✓ اندازهگیری با استفاده از ارزش منصفانه یا بهای تمام شده مفروض .
  ✓ گزارشگری میاندورهای و دورههای گذشته.

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۱