| پرسش شماره 63 مورخ 1384/06/28 |
| کاهش ارزش بازار سرمایه گذاری بلند مدت در بورس در چه وضعیت هایی به عنوان کاهش دایمی تلقی می شود و در صورت ضرورت احتساب ذخیره ، مبلغ آن بر چه مبنایی تعیین می گردد؟ |
| پاسخ |
| برپایه استاندارد حسابداری شماره ۱۵ با عنوان حسابداری سرمایه گذاریها از آنجا که سرمایه گذاری بلندمدت با قصد نگهداشت برای مدت طولانی تحصیل میشود ارزش بازار آن از نظر اندازه گیری سود و زیان ،دوره معمولاً مربوط تلقی نمی.گردد زیرا مدیریت واحد سرمایه گذار قصد یا توان آن را ندارد که این ارزش را از طریق فروش سرمایه گذاری متبلور سازد. بدین ترتیب کاهش در ارزش بازار این گونه سرمایه گذاریها لزوماً کاهش دایمی محسوب نمیشود همچنین وقوع زیان عملیاتی در یک یا چند سال متوالی در واحد سرمایه پذیر الزاماً به معنای وقوع کاهش دایمی در ارزش سرمایه گذاری درسهام آن واحد نیست. منظور از کاهش دایمی در ارزش سرمایه گذاری کاهشی است که انتظار نمیرود در بلندمدت برگشت .شود دایمی بودن کاهش در ارزش سرمایه گذاری بلندمدت باید با توجه به مجموعه مواردی از قبیل متغیرهای اقتصادی شرایط حاکم پرصنعت مثلاً) شدت رقابت و شتاب تغییرات در فناوری فعالیتهای انتفاعی واحد سرمایه پذیر تداوم زیاندهی عدم بازگشت ارزشهای اولیه بازار به مدت طولانی یا استمرار کاهش ارزش سنجیده شود در هر حال مسئولیت تعیین موقتی یا دایمی بودن کاهش ارزش سرمایه گذاریهای بلندمدت با مدیریت واحد سرمایه گذار است که برای این منظور ضروری است از نظر کارشناسان با صلاحیت استفاده شود. در صورت احراز دایمی بودن کاهش در مبلغ دفتری سرمایه گذاری بلندمدت ارزش سرمایه گذاری و در نتیجه مبلغ ذخیره کاهش ارزش ،آن برمبنای ارزش فعلی جریانهای آتی وجوه نقد مورد انتظار از سرمایه گذاری تعیین میشود در تعیین ارزش سرمایه گذاری توجه به عواملی از قبیل ،ریسک میزان سهام متعلق به واحد سرمایه گذار در واحد سرمایه پذیر محدودیت در توزیع سود سهام توسط واحد سرمایه پذیر و محدودیت در واگذاری سهام آن نیز ضروری است. |
| توضیحات |
| با استاندارد تجدید نظر شده حسابداری شماره ۱۵ جایگزین شده است. |
| پیوست ها |