PersianAcc

هدف IFRS 8

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 8 قسمتهای عملیاتی به شرکتها کمک میکند تا اطلاعات مفیدی درباره بخشهای عملیاتی خود ارائه دهند تا سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان از صورتهای مالی بتوانند عملکرد، وضعیت مالی و جریانهای نقدی هر بخش را ارزیابی کنند. این اطلاعات برای تصمیم گیریهای اقتصادی و پیشبینی جریانهای نقدی آینده ضروری است.

نکات کلیدی IFRS 8

1. تعیین بخشهای عملیاتی :

   • بخشهای عملیاتی بر اساس ساختار گزارشهای داخلی مدیریت شناسایی میشوند که توسط تصمیمگیرنده اصلی عملیات (CODM) (معمولاً مدیرعامل یا تیم ارشد) برای ارزیابی عملکرد و تخصیص منابع استفاده میشوند.
    

2. محدودههای کمی (آستانه های گزارشگری) :

   • اگر درآمد، سود/زیان یا دارایی یک بخش حداقل ۱۰٪ از کل شرکت باشد، باید به صورت جداگانه گزارش شود.
   • اگر مجموع درآمد بخشهای گزارش شده کمتر از ۷۵٪ کل درآمد شرکت باشد، باید بخشهای بیشتری افشا شوند تا این آستانه تأمین شود.
    

3. اطلاعات مورد نیاز برای هر بخش :

   • درآمد داخلی و خارجی، سود/زیان، داراییها، بدهیها و هزینههای سرمایهای.
   • تصالاتی برای تطابق دادههای بخشها با صورتهای مالی کل شرکت (مانند هزینههای عمومی یا مالیات).
    

4. اطلاعات جغرافیایی و مشتریان کلیدی :

   • جزئیات درآمد و داراییها بر اساس مناطق جغرافیایی.
   • افشای مشتریانی که حداقل ۱۰٪ درآمد شرکت را تشکیل میدهند.

تفاوت IFRS 8 با استانداردهای قبلی (مانند IAS 14)

• IFRS 8 بر ساختار مدیریت تأکید دارد و از رویکرد انعطافپذیرتری برای طبقهبندی بخشهای عملیاتی استفاده میکند.
• برخلاف IAS 14 که بر نوع فعالیت یا منطقه متمرکز بود، IFRS 8 بخشهای عملیاتی را مبتنی بر نیازهای اطلاعاتی مدیریت تعریف میکند.

اهمیت برای گزارشگری مالی

• افزایش شفافیت و مقایسهپذیری بین شرکتها.
• همگرا با استاندارد ASC 280 در گزارشگری مالی ایالات متحده (GAAP)، که تسهیل هماهنگی بین المللی را فراهم میکند.

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 8 قسمتهای عملیاتی