استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۶
اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۶ اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی به منظور ارائه راهنمایی درخصوص نحوه ثبت، اندازه گیری و افشای هزینه های مرتبط با اکتشاف و ارزیابی ذخایر معدنی (مانند نفت، گاز، طلا و مس) طراحی شده است. این استاندارد به طور خاص برای صنایع معدنی و شرکتهای فعال در حوزه منابع طبیعی کاربرد دارد.
۱. شناسایی هزینه ها:
هزینه های اکتشاف و ارزیابی (مانند حفاری، نمونه برداری و مطالعات زمین شناسی) میتواند به عنوان دارایی ثبت شود.
سایر هزینه ها (مانند هزینه های اداری غیرمستقیم) باید به عنوان هزینه دوره شناسایی شوند.
۲. روشهای اندازه گیری:
شرکتها میتوانند از روش هزینه تاریخی یا روش تجدید ارزیابی برای اندازه گیری داراییهای اکتشافی استفاده کنند.
تغییر در روشهای حسابداری نیاز به توجیه و افشای مناسب دارد.
۳. تست کاهش ارزش (Impairment):
داراییهای اکتشافی باید در صورت وجود نشانه های کاهش ارزش (مانند افت قیمت منابع یا تغییرات فنی) مورد تست کاهش ارزش قرار گیرند.
استاندارد IAS 36 برای محاسبه کاهش ارزش اعمال میشود.
۴. افشای اطلاعات:
شرکتها موظف اند سیاستهای حسابداری، میزان داراییهای اکتشافی و ریسکهای مرتبط با آنها را در صورتهای مالی افشا کنند.
شفافیت گزارشگری: افزایش قابلیت مقایسه صورتهای مالی شرکتهای معدنی.
انعطاف پذیری: امکان استفاده از روشهای حسابداری موجود با رعایت چارچوب IFRS.
مدیریت ریسک: شناسایی به موقع کاهش ارزش داراییها و جلوگیری از تحریف صورتهای مالی.
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۶ اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی به دلیل ماهیت موقتی، تنها بر فعالیتهای اکتشاف و ارزیابی تمرکز دارد و شامل استخراج یا توسعه منابع نمی شود. استاندارد نهایی منابع معدنی (IFRS 15) پس از تأیید نهایی جایگزین آن خواهد شد.
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۶ اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی با هدف یکسان سازی رویه های حسابداری در صنایع معدنی، به شرکتها کمک میکند تا هزینه های اکتشاف را به صورت شفاف و قابل اتکا گزارش کنند. رعایت این استاندارد برای شرکتهای فعال در حوزه معادن و نفت و گاز جهت جلب اعتماد سرمایه گذاران و تطابق با قوانین بین المللی ضروری است.
استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۶ اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی