استاندارد بین المللی حسابداری 40
سرمایه گذاری در املاک
استاندارد بین المللی حسابداری 40 سرمایه گذاری در املاک نحوه حسابداری املاک سرمایه گذاری (Investment Property) را تعیین میکند، به ویژه:
شناخت اولیه و اندازهگیری
اندازهگیری بعدی (ارزشگذاری)
انتقال به سایر طبقات دارایی
افشای اطلاعات
املاکی که:
۱. برای کسب سود اجاره یا افزایش ارزش سرمایه نگهداری میشوند.
۲. منظور استفاده توسط مالک یا فروش در عملیات عادی نیست (برخلاف املاک مورد استفاده در عملیات شرکت که تحت IAS 16 قرار میگیرند).
هنگامی که جریانهای نقدی آتی مرتبط به دارایی قابل اتکا باشد و بهای تمامشده آن بهطور قابلاطمینان اندازهگیری شود.
شامل هزینههای مستقیم خرید (مثل حقوق انتقال مالکیت، کارمزد مشاوران) است.
شرکت باید یکی از دو روش زیر را انتخاب کند:
۱. مدل بهای تمامشده:
ملک با بهای تمامشده منهای استهلاک و زیان کاهش ارزش (مطابق IAS 36) نشان داده میشود.
سود اجاره در صورت سود و زیان ثبت میگردد.
۲. مدل ارزش منصفانه (عادلانه):
ملک با ارزش منصفانه در تاریخ گزارشگری اندازهگیری میشود.
تغییرات ارزش منصفانه مستقیماً به سود یا زیان دوره وارد میشود.
استهلاک محاسبه نمیشود.
⚠️ تغییر بین مدلها تنها در صورت تغییر قابلتوجه در مزایای اقتصادی مجاز است.
انتقال زمانی انجام میشود که هدف استفاده از ملک تغییر کند (مثال: تبدیل ملک سرمایهگذاری به ملک مورد استفاده در عملیات).
در انتقال به مدل ارزش منصفانه، تفاوت بین ارزش دفتری و ارزش منصفانه به سود/زیان دوره منظور میشود.
روش اندازهگیری (بهای تمامشده یا ارزش منصفانه).
مشخصات املاک سرمایهگذاری و محدودیتهای مالکیت.
تغییرات ارزش منصفانه و روشهای تعیین آن.
در صورت استفاده از مدل بهای تمامشده، ارزش منصفانه ملک نیز باید افشا شود.
IAS 16: برای املاکی که در عملیات شرکت استفاده میشوند (مثل ساختمان اداری).
IAS 2: برای املاکی که به منظور فروش در عملیات عادی نگهداری میشوند (اموال موجودی).
استاندارد بین المللی حسابداری 40 سرمایه گذاری در املاک به سرمایه گذاران و ذینفعان کمک میکند تا عملکرد مالی مرتبط با املاک سرمایه گذاری را به طور شفاف ارزیابی کنند.