استاندارد بین المللی حسابداری 34
گزارشگری مالی میان دوره ای
هدف استاندارد بین المللی حسابداری 34 گزارشگری مالی میان دوره ای تعیین حداقل محتوای گزارش‌های مالی میان‌دوره‌ای و اصول شناخت و اندازه‌گیری در تهیه این گزارش‌ها است. این استاندارد به بهبود مقایسه‌پذیری و به‌روزرسانی اطلاعات مالی بین گزارش‌های سالانه کمک می‌کند.
این استاندارد برای شرکت‌هایی که گزارش‌های مالی میان‌دوره‌ای را به صورت اختیاری یا الزامی (بر اساس قوانین محلی یا بورس) ارائه می‌کنند، کاربرد دارد. این گزارش‌ها معمولاً به صورت سه‌ماهه یا شش‌ماهه تهیه می‌شوند.
گزارش مالی میان‌دوره‌ای: گزارش مالی که حاوی اطلاعات خلاصه‌شده برای دوره‌ای کمتر از یک سال مالی کامل است.
دوره میان‌دوره‌ای: دوره‌ای که گزارش مالی برای آن تهیه می‌شود (مانند سه‌ماهه یا شش‌ماهه).
گزارش میان‌دوره‌ای باید شامل موارد زیر باشد:
صورت‌های مالی خلاصه‌شده:
صورت وضعیت مالی (ترازنامه).
صورت سود و زیان و سایر درآمدها.
صورت جریان وجوه نقد.
صورت تغییرات در حقوق مالکانه.
یادداشت‌های توضیحی:
اطلاعاتی در مورد رویه‌های حسابداری، تغییرات در برآوردها، و رویدادهای غیرمترقبه.
توضیحاتی درباره نوسانات عمده در فعالیت‌ها و عملکرد شرکت.
اقلام در گزارش میان‌دوره‌ای باید بر اساس همان اصول حسابداری و روش‌های اندازه‌گیری استفاده‌شده در صورت‌های مالی سالانه شناسایی و اندازه‌گیری شوند.
هزینه‌ها باید در دوره‌ای که رخ می‌دهند شناسایی شوند، حتی اگر مربوط به کل سال باشند (مانند هزینه‌های تبلیغات).
شرکت‌ها باید اطلاعات زیر را در گزارش میان‌دوره‌ای افشا کنند:
تغییرات در سیاست‌های حسابداری یا برآوردها.
رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه.
هرگونه اطلاعات اضافی که برای درک وضعیت مالی و عملکرد شرکت ضروری است.
استاندارد IAS 34 با تعیین حداقل الزامات برای گزارش‌های مالی میان‌دوره‌ای، اطمینان می‌دهد که اطلاعات مالی به‌موقع، قابل مقایسه و قابل اتکا در اختیار استفاده‌کنندگان قرار می‌گیرد. این استاندارد به سرمایه‌گذاران و سایر ذینفعان کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری اتخاذ کنند.