موقعیت شما : صفحه اصلی » برگه ها » استاندارد بین المللی حسابداری 19 مزایای کارکنان

استاندارد بین المللی حسابداری 19

مزایای کارکنان

مقدمه:

استاندارد بین المللی حسابداری 19 مزایای کارکنان اصول و ضوابط مربوط به شناسایی، اندازه‌گیری و افشای هزینه‌ها و بدهی‌های ناشی از خدمات ارائه‌شده توسط کارکنان را تنظیم می‌کند. این استاندارد به شرکت‌ها کمک می‌کند تا مزایای کارکنان را به طور منظم و قابل مقایسه در صورت‌های مالی گزارش دهند. در ادامه خلاصه‌ای از این استاندارد ارائه می‌شود:

 

1. مفهوم و دامنه کاربرد

  • این استاندارد شامل تمامی مزایایی است که شرکت به کارکنان خود ارائه می‌دهد، اعم از پرداخت‌های نقدی، حقوق و دستمزد، پاداش‌ها، بازنشستگی و سایر مزایای غیرنقدی.
  • به استثناء مواردی مانند برنامه‌های سهام عرضه به کارکنان که تحت استاندارد IFRS 2 تنظیم می‌شوند.
 

2. طبقه‌بندی مزایای کارکنان

مزایای کارکنان به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. مزایای کوتاه‌مدت : شامل حقوق و دستمزد، پاداش‌ها، تعطیلات پرداختی و سایر مزایایی که ظرف 12 ماه پس از اتمام دوره خدمات کارکنان پرداخت می‌شوند.
  2. مزایای پس از اشتغال : شامل بازنشستگی، بیمه و سایر مزایایی که پس از اتمام خدمات کارکنان پرداخت می‌شوند.
  3. جبران‌سازی مربوط به خاتمه ارتباط کاری : پرداخت‌هایی که برای پایان دادن به رابطه کاری انجام می‌شود.
  4. سهام و سایر ابزارهای مشارکت در سود : این موارد تحت پوشش IFRS 2 هستند و در این استاندارد نمی‌گنجند.
 

3. شناسایی هزینه‌ها و بدهی‌ها

  • هزینه‌های مزایای کارکنان باید زمانی شناسایی شوند که کارکنان خدمات خود را ارائه داده‌اند.
  • برای مزایای کوتاه‌مدت، هزینه‌ها در دوره‌ای که خدمات ارائه می‌شود شناسایی می‌شوند.
  • برای مزایای پس از اشتغال، بدهی‌ها باید بر اساس “ارزش فعلی تعهدات” محاسبه شوند.
 

4. اندازه‌گیری مزایای کارکنان

  • مزایای کوتاه‌مدت : بهای آن‌ها به صورت اسمی (بدون تنزیل) شناسایی می‌شود.
  • مزایای پس از اشتغال : ارزش فعلی تعهدات با استفاده از نرخ تنزیل مناسب محاسبه می‌شود. برای این منظور، شرکت‌ها باید از فرضیات عملی (مانند نرخ رشد دستمزد، نرخ بازدهی سرمایه‌گذاری و نرخ وقوع مرگ و میر) استفاده کنند.
  • جبران‌سازی مربوط به خاتمه ارتباط کاری : ارزش آن در زمان تصمیم‌گیری برای پایان دادن به رابطه کاری شناسایی می‌شود.
 

5. دارایی‌های بازنشستگی

  • اگر شرکت برای پوشش تعهدات بازنشستگی از صندوق‌های بازنشستگی استفاده کند، دارایی‌های بازنشستگی باید به طور جداگانه شناسایی و اندازه‌گیری شوند.
  • تفاوت بین دارایی‌های بازنشستگی و تعهدات بازنشستگی به عنوان سود یا زیان بازنشستگی گزارش می‌شود.
 

6. هزینه‌های مزایای کارکنان

  • هزینه‌های مزایای کارکنان باید در صورت سود و زیان منعکس شوند، مگر اینکه استانداردهای دیگر (مانند IAS 2 – موجودی‌ها یا IAS 16 – دارایی‌های ثابت مشهود) استفاده از آن‌ها در دارایی‌ها را الزامی کنند.
 

7. افشای اطلاعات

شرکت‌ها باید در یادداشت‌های صورت‌های مالی اطلاعات زیر را افشا کنند:

  • جزئیات مربوط به انواع مزایای کارکنان.
  • مبالغ مرتبط با هزینه‌ها و بدهی‌ها.
  • فرضیات استفاده‌شده در محاسبه ارزش فعلی تعهدات پس از اشتغال.
  • اطلاعات مربوط به صندوق‌های بازنشستگی و دارایی‌های آن‌ها.
 

8. موضوعات ویژه

  • تغییرات در مزایای پس از اشتغال : اگر شرکت تصمیم به تغییر در برنامه‌های بازنشستگی بگیرد، اثرات آن باید به طور منظم در صورت‌های مالی منعکس شود.
  • تسویه تعهدات : اگر شرکت اقدام به تسویه تعهدات مزایای پس از اشتغال کند، این موضوع باید به طور شفاف گزارش شود.
 

جمع‌بندی

استاندارد IAS 19 به شرکت‌ها کمک می‌کند تا هزینه‌ها و تعهدات ناشی از مزایای کارکنان را به طور دقیق و شفاف شناسایی و اندازه‌گیری کنند. این استاندارد با ارائه ضوابط واضح، اطمینان می‌دهد که اطلاعات مالی مرتبط با مزایای کارکنان قابل اتکا، قابل مقایسه و مرتبط با نیازهای استفاده‌کنندگان است.

استاندارد بین المللی حسابداری 19 مزایای کارکنان