موقعیت شما : صفحه اصلی » برگه ها » استاندارد بین المللی حسابداری 16 املاک، ماشین آلات و تجهیزات

استاندارد بین المللی حسابداری 16

املاک، ماشین آلات و تجهیزات

مقدمه:

استاندارد بین المللی حسابداری 16 املاک، ماشین آلات و تجهیزات اصول و ضوابط مربوط به شناسایی، ارزیابی و ثبت دارایی‌های ثابت مشهود را تنظیم می‌کند. این استاندارد به شرکت‌ها کمک می‌کند تا چگونگی شناسایی و ارائه این دارایی‌ها در صورت‌های مالی را به طور منظم و قابل مقایسه مدیریت کنند. در ادامه خلاصه‌ای از این استاندارد ارائه می‌شود:

 

1. مفهوم و دامنه کاربرد

  • این استاندارد به دارایی‌های ثابت مشهود می‌پردازد که شامل اموال، ماشین‌آلات، تجهیزات، زمین و ساختمان‌ها هستند.
  • این دارایی‌ها دارای عمر مفید بلندمدت هستند و برای استفاده در فعالیت‌های تولیدی یا اداری شرکت (و نه برای فروش مستقیم) نگهداری می‌شوند.
 

2. شناسایی دارایی‌ها

  • یک دارایی ثابت مشهود باید زمانی شناسایی شود که:
    • منافع اقتصادی آتی مرتبط با آن به احتمال زیاد به شرکت بازگردد.
    • هزینه‌های مربوط به آن به طور قابل اطمینان قابل اندازه‌گیری باشد.
 

3. ارزیابی اولیه

  • دارایی‌های ثابت مشهود باید به بهای تمام شده اولیه ثبت شوند. بهای تمام شده شامل:
    • قیمت خرید (شامل مالیات‌ها و عوارض).
    • هزینه‌های انتقال و نصب.
    • هزینه‌های آماده‌سازی و راه‌اندازی.
    • هر گونه هزینه‌های مرتبط دیگر که برای آماده‌سازی دارایی برای استفاده لازم است.
 

4. ارزیابی پس از اولیه

  • پس از شناسایی اولیه، دارایی‌ها می‌توانند به یکی از دو روش زیر ارزیابی شوند:
    1. هزینه بهره‌برداری منهای استهلاک و کاهش ارزش : این روش متداول‌تر است و دارایی‌ها به بهای تمام شده اولیه ثبت می‌شوند و سپس استهلاک و کاهش ارزش از آن کسر می‌شود.
    2. ارزش بازیافتی : در این روش، دارایی‌ها به ارزش بازار فعلی خود ارزیابی می‌شوند. این روش فقط زمانی استفاده می‌شود که ارزش بازار به طور موثق قابل اندازه‌گیری باشد.
 

5. استهلاک

  • استهلاک به معنای تخصیص بهای تمام شده دارایی (کسر ارزش اسقاط) به دوره‌های مالی است که از آن استفاده می‌شود.
  • روش‌های متداول استهلاک عبارتند از:
    • روش خط مستقیم.
    • روش نزولی.
    • روش مبتنی بر تولید.
  • نرخ و روش استهلاک باید منعکس‌کننده الگوی مصرف منافع اقتصادی دارایی باشد.
 

6. کاهش ارزش

  • اگر ارزش قابل بازیافت دارایی کمتر از ارزش دفتری آن باشد، باید کاهش ارزش شناسایی شود.
  • کاهش ارزش به صورت یک هزینه در صورت سود و زیان منعکس می‌شود.
 

7. ارزش‌گذاری مجدد

  • اگر شرکت از روش ارزش‌گذاری مجدد استفاده کند، دارایی‌ها باید به ارزش منصفانه ارزیابی شوند.
  • تفاوت بین ارزش‌گذاری مجدد و ارزش دفتری قبلی به حساب سود و زیان جامع منتقل می‌شود.
 

8. اسقاط دارایی

  • زمانی که دارایی دیگر مورد استفاده نباشد، باید از حساب‌های دارایی حذف شود.
  • سود یا زیان ناشی از اسقاط دارایی باید در صورت سود و زیان انعکاس یابد.
 

9. افشای اطلاعات

شرکت‌ها باید در یادداشت‌های صورت‌های مالی اطلاعات زیر را افشا کنند:

  • روش‌های استهلاک و نرخ‌های استفاده شده.
  • ارزش دفتری دارایی‌ها در ابتدای و انتهای دوره.
  • جزئیات مربوط به کاهش ارزش و ارزش‌گذاری مجدد.
 

جمع‌بندی

استاندارد IAS 16 به شرکت‌ها کمک می‌کند تا دارایی‌های ثابت مشهود را به طور صحیح شناسایی، ارزیابی و گزارش کنند. این استاندارد با ارائه ضوابط شفاف، اطمینان می‌دهد که اطلاعات مالی مرتبط با دارایی‌ها قابل اتکا، قابل مقایسه و مرتبط با نیازهای استفاده‌کنندگان است.

استاندارد بین المللی حسابداری 16 املاک، ماشین آلات و تجهیزات