چهارشنبه, ۱۴ آبان , ۱۴۰۴ برابر با - Wednesday, 5 November , 2025
آیین نامه اجرایی هزینه سفر و فوق العاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران
ماده 1
نصاب های تعیین شده در این آیین نامه در صورتی که مستند به مدارک باشد تا حدودی که تعیین گردیده است برای تشخیص مالیات مودیانی که درآمد مشمول مالیات آنها از طریق رسیدگی به دفاتر قانونی تعیین می گردد قابل قبول خواهد بود و مازاد بر آن در محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نیست.
ماده ۲
نصاب هزینه سفر و فوق العاده مسافرت به شرح زیر تعیین می گردد: هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران که به منظور حوایج مربوط به موسسه باشد تا حدود ذیل قابل پذیرش خواهد بود:
الف-(اصلاحی ۱۳۸۷/۰۱/۱۹) – هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکت های تولیدی جمعاً در هر سال حداکثر چهار ماه به قرار روزی دو میلیون ( ۲,۰۰۰,۰۰۰) ریال.
ب-(اصلاحی ۱۳۸۷/۱/۱۹) – هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکت ها و اشخاص حقوقی جمعاً در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی دو میلیون ( ۲,۰۰۰,۰۰۰) ریال.
(اصلاحی ۱۳۸۷/۱/۱۹) – هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور رفع حوایج شغلی جمعاً در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی دو میلیون (۲,۰۰۰,۰۰۰) ریال.
تبصره1- (اصلاحی ۱۳۸۷/۱/۱۹) – نسبت به شرکت های تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور در جزء «الف» بند یک ماده ۲ این آیین نامه، جمعاً در هر سال حداکثر دو ماه دیگر به قرار روزی دو میلیون ۲,۰۰۰,۰۰ ریال نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.
تبصره2- هزینه های مذکور در ماده ۲ و تبصره ۱ فوق شامل هزینه پذیرایی در خارج از ایران نیز می باشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه پذیرایی پذیرفته نخواهد شد.
تبصره3- هزینه ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوایی، زمینی و دریایی و هزینه های مربوط به خروج از مرز و عوارض اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
تبصره4- به موجب آیین نامه اصلاحی مصوب ۱۳۷۷/۴/۲۸ حذف شده است.
ماده ۳
خارج از مبالغ مذکور هزینه دیگری به عنوان فوق العاده مسافرت در خارج از کشور درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد بود.