آیین نامه اجرایی موضوع بند (11) ماده 148 قانون مالیات های مستقیم
هزینه مطالبات مشکوک الوصول و منظور نمودن ذخیره آن در صورت رعایت شرایط زیر در حساب مالیاتی قابل قبول خواهد بود:
1-هزینه منظور شده برای مطالبات مشکوک الوصول منحصراً باید در ارتباط با فعالیت موسسه باشد.
۲- میزان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول برای هر یک از بدهکاران که احتمال لاوصول بودن طلب آن موجود باشد بصورت جداگانه مشخص و تعیین شده باشد.
۳- اسناد و مدارک مربوط به احتمال لاوصول ماندن طلب موسسه که برای آن ذخیره منظور شده است از کفایت لازم برخوردار باشد.
۴- هزینه مطالباتی که مربوط به طلب از کارمندان، مدیران سهامداران یا شرکاء و شرکت های تابعه می باشد قابل قبول نخواهد بود.
۵- چنانچه مطالبات موسسه از پوشش بیمه ای بر میزان پوشش بیمه ای قابل قبول برای ایجاد ذخیره خواهد بود.
۶- ذخیره ایجادی مطالبات مشکوک الوصول بایستی در دفاتر موسسه به حساب مخصوص منظور شده باشد، تا زمانی که طلب وصول گردد یا لاوصول بودن آن محقق شود.
7- مطالبات لاوصول به شرط اثبات آن به موجب اسناد و مدارک مثبته تا میزان ذخیره مطالبات مشکوک الوصول از محل مزبور تامین و در صورت مازاد بر میزان ذخیره، در هزینه سال مورد رسیدگی که لاوصول شدن آن محقق شود، قابل احتساب خواهد بود.
این آیین نامه در اجرای بند ۱۱ ماده ۱۴۸ اصلاحی قانون مالیات های مستقیم مصوب ۱۳۸۰/۱۱/۲۷ بنابه پیشنهاد شماره ۴۱۲۲/۳۷۳۱۱ – ۲۱۱ تاریخ ۱۳۸۱/۶/۳۱ سازمان امور مالیاتی کشور در هفت بند به شرح فوق در تاریخ ۱۳۸۱/۶/۳۱ به تصویب رسید.